مولانا جلالالدین محمد بلخی کیست + زندگینامه
جلالالدین محمد بلخی، مشهور به مولانا و مولوی، شاعری نامدار پارسیگوی در قرن هفتم هجری بود.
او در سال 604 هجری قمری در شهر بلخ (در افغانستان امروزی) به دنیا آمد. پدرش، بهاءالدین ولد، معروف به سلطان العلماء، از عرفا و عالمان برجسته زمان خود بود.
مولانا در دوران کودکی به همراه خانواده خود به سفرهای متعددی رفت و از شهرهای مختلف دیدن کرد.
در سن 12 سالگی، پدرش را از دست داد و به همراه خانواده به قونیه (در ترکیه امروزی) مهاجرت کرد.
مولانا در قونیه به تحصیلات خود ادامه داد و در علوم مختلف از جمله فقه، حدیث، تفسیر قرآن، فلسفه و عرفان تبحر یافت.
او پس از مرگ پدرش، جانشین او در تدریس و وعظ شد و به زودی به عنوان یکی از برجستهترین عالمان و عارفان زمان خود شناخته شد.
دیدار با شمس تبریزی نقطه عطفی در زندگی مولانا بود. شمس عارفی سیار و آزادمنش بود که در سال 642 هجری قمری به قونیه آمد.
حضور شمس در زندگی مولانا، او را به طور کامل متحول کرد و دیدگاه او را نسبت به زندگی و جهان تغییر داد.
مولانا تحت تأثیر شمس، به عرفان و سلوک پرداخت و اشعار عرفانی خود را به رشته تحریر درآورد.
اما این رابطه عمیق دیری نمیپاید و شمس ناگهان ناپدید میشود. ناپدید شدن شمس، مولانا را در غم و اندوه عمیقی فرو میبرد و او در جستجوی او راهی سفری پرفراز و نشیب میشود.
مولانا پس از ناپدید شدن شمس، به سرودن مثنوی معنوی پرداخت. مثنوی معنوی یکی از بلندترین و پرمغزترین منظومههای عرفانی در ادبیات فارسی است.
این کتاب به لحاظ مضامین عرفانی، فلسفی و اخلاقی از جایگاه ویژهای برخوردار است و به عنوان یکی از مهمترین آثار ادبیات فارسی شناخته میشود.
مولانا در سال 652 هجری قمری در قونیه درگذشت. مزار او در این شهر زیارتگاه بسیاری از عاشقان و ارادتمندانش از سراسر جهان است.
آثار مولانا:
- مثنوی معنوی: بلندترین منظومه عرفانی در ادبیات فارسی
- دیوان شمس: مجموعه اشعار عرفانی مولانا
- مکتوبات: مجموعه نامههای مولانا
- مجالس سبعه: مجموعه هفت سخنرانی مولانا
- فیه ما فیه: مجموعه سخنان و اندیشههای مولانا
مولانا یکی از بزرگترین شاعران و عارفان تاریخ بشریت است. آثار او به زبانهای مختلف ترجمه شده و در سراسر جهان مورد مطالعه و تحسین قرار گرفته است.
اشعار و اندیشههای مولانا سرشار از عشق، معرفت و حکمت است و میتواند راهنمای انسان در مسیر زندگی باشد.
برخی از ویژگیهای بارز شعر مولانا عبارتند از:
- استفاده از تمثیلها و تشبیهات زیبا و بدیع
- معنای عمیق و عرفانی
- لحن حماسی و شورآفرین
- استفاده از زبان ساده و روان
مولانا در اشعار خود به موضوعات مختلفی از جمله:
- عشق
- معرفت
- حکمت
- سلوک
- اخلاق
- اجتماع
- سیاست
- تفسیر قرآن
- احادیث
میپردازد.
امروزه مولانا نه تنها در ایران و افغانستان، بلکه در سراسر جهان به عنوان یکی از بزرگترین شاعران و عارفان تاریخ شناخته میشود. آثار او به زبانهای مختلف ترجمه شده و در محافل علمی و ادبی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.
همچنین اشعار مولانا به وسیله خوانندگان و هنرمندان مختلف در قالبهای مختلف از جمله موسیقی، تئاتر و نقاشی اجرا میشود.
مولانا یار و غمخوار انسان در تمام دورانها بوده است و اشعار و اندیشههای او میتواند راهنمای انسان در مسیر زندگی باشد.