قانون جدید حکم تخلیه مستاجر ۱۴۰۳

قانون جدید حکم تخلیه مستاجر در سال 1403

در حال حاضر، قانون جدیدی به طور خاص با عنوان “قانون جدید حکم تخلیه مستاجر در سال 1403” به تصویب نرسیده است.

اما تغییراتی در قوانین مربوط به روابط موجر و مستاجر در سال 1402 و همچنین در سال 1403 اعمال شده است که بر شرایط صدور حکم تخلیه برای مستاجران تاثیرگذار بوده است.

مهم‌ترین این تغییرات عبارتند از:

• افزایش ودیعه و اجاره بها: طبق قانون جدید، میزان ودیعه و اجاره بها باید با توافق طرفین و با در نظر گرفتن عرف و شرایط محل تعیین شود.
• کاهش مدت زمان اجاره نامه: حداقل مدت زمان اجاره نامه از 12 ماه به 6 ماه کاهش یافته است.
• شرایط فسخ اجاره نامه: در قانون جدید، شرایط فسخ اجاره نامه به طور دقیق تر و شفاف تر مشخص شده است.

برخی از دلایل فسخ اجاره نامه در قانون جدید عبارتند از:

* **عدم پرداخت اجاره بها:**  اگر مستاجر **بیش از دو ماه**  اجاره بها را پرداخت نکند، موجر می تواند از طریق مراجع قانونی اقدام به فسخ اجاره نامه و تخلیه ملک کند.
* **تخلف از تعهدات:**  اگر مستاجر به **تعهدات**  خود در قبال ملک، مانند **تخریب اموال یا عدم رعایت نظافت**  اقدام کند، موجر می تواند از طریق مراجع قانونی اقدام به فسخ اجاره نامه و تخلیه ملک کند.
* **انقضای مدت اجاره نامه:**  پس از **پایان مدت اجاره نامه**  و در صورتی که مستاجر ملک را تخلیه نکند، موجر می تواند از طریق مراجع قانونی اقدام به فسخ اجاره نامه و تخلیه ملک کند.

توجه: اینها فقط موارد کلی هستند و شرایط کامل فسخ اجاره نامه در قانون و همچنین در قرارداد اجاره ذکر شده است.

به طور کلی، قوانین جدید مربوط به روابط موجر و مستاجر به دنبال ایجاد تعادل بین حقوق موجر و مستاجر و حمایت از حقوق هر دو طرف هستند.

در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در مورد جزئیات قوانین جدید حکم تخلیه مستاجر، می توانید به موارد زیر مراجعه کنید:

• قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1376:
• قانون مدنی:
• مرکز مشاوره حقوقی قوه قضائیه:
• وکلای متخصص در امور املاک و مستغلات