روزه مسافر در ماه رمضان به چه شرایطی بستگی دارد

سفر در ماه مبارک رمضان بر اساس آراء تمام مراجع تقلید مذهبی، به‌طور کلی مشکلی ندارد. اما اگر سفر به قصد فرار از روزه یا انجام اعمال حرام باشد، این کار مکروه است. برخی علما هم سفر در این ماه را تا پایان شب بیست و سوم، به جز برای زیارت حج تمتع یا عمره مفرده، استقبال از برادران مومن یا به علت ترس از خطرات مالی یا جانی، مکروه می‌دانند. اما اهل سنت روزه مسافر را در هر شرایطی صحیح می‌پندارند، در حالی که شیعیان شرایط خاصی را برای روزه‌داری مسافر تعیین کرده‌اند که به شرح زیر است:

1. اگر شغل فرد همراه با سفر باشد، مانند رانندگان بین‌شهری یا خلبانان، باید روزه را تمام کند.
2. اگر فرد تا زمان آذان مغرب متوجه شد که روزه‌اش باطل است، روزه او باطل است؛ اما اگر تا زمان آذان مغرب این موضوع به او رسیده نباشد، روزه اش معتبر است. اگر فراموش کند که روزه مسافر باطل است، بهتر است روزه خود را قضا کند.
3. اگر محل کار فرد در شهری دیگر از محل زندگی او باشد و نمازش را به‌طور کامل به جا آورد، باید روزه را نیز به طور کامل ادا کند.
4. اگر فرد قصد داشته باشد تا ده روز در مقصد سفر خود بماند، باید روزه را به طور کامل ادا کند.
5. افرادی که محل زندگی‌شان ثابت نیست یا کوچ‌نشین هستند، باید روزه خود را به طور کامل ادا کنند.
6. اگر فرد برای امر حرامی سفر کند، باید روزه خود را به طور کامل ادا کند.

در ادامه، شرایط باطل شدن روزه مسافر را بررسی می‌کنیم:

1. اگر مسافر از قبل از ظهر وطن خود را ترک کند، روزه او باطل می‌شود و باید افطار کند. افطار باید در مکانی صورت بگیرد که هیچ نشانی از شهر نباشد و صدای اذان نیز به گوشش نرسد. اگر قبل از حد ترخص افطار کند، علاوه بر قضا کردن روزه، باید کفاره نیز پرداخت کند.
2. اگر بعد از ظهر به مقصد خود برسد یا به محل زندگی خود بازگردد، روزه او باطل می‌شود.
3. اگر بعد از ظهر به مقصد مورد نظر برسد اما نماز ظهرش را در مکانی ناقص اقامه کرده باشد، روزه او باطل است.
4. در صورتی که نمازهای واجبی (مانند نمازهای چهار رکعتی) برای فرد مسافر شکسته شود، روزه او باید ترک شود.

نکته: روزه نذری و مستحبی در سفر جایز نیست مگر اینکه نذر شده باشد که در سفر روزه گرفته شود. تنها در صورت سفر به شهر مدینه، می‌توان در این شهر روزه مستحبی ادا کرد.